Προσωπικά,θεωρώ τις ταινίες τρόμου ανούσιες(με εξαίρεση ίσως εκείνες του Χίτσκοκ).Δεν ξέρω αν σε αυτό συμβάλλουν και οι ''τραυματικές'' εμπειρίες που είχα στο παρελθόν,μα πιστεύω πως είναι γελοίο να μπαίνει στον κόπο ένας ολόκληρος στρατός ανθρώπων για να δημιουργήσει κάτι με μοναδικό σκοπό ένα και μοναδικό συναίσθημα.Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται και οι χαζοκωμωδίες που έχουν και πάλι μοναδικό τους σκοπό να σε κάνουν να γελάσεις.
Το θέμα όμως είναι το εξής:εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη θα τρέξουν στις κινηματογραφικές αίθουσες και θα πληρώσουν για να παρακολουθήσουν ένα ατμοσφαιρικό-τρομακτικό θέαμα με αρκετά στοιχεία φρίκης που αποτελεί και αληθινή ιστορία(ένα στοιχείο που ΠΑΝΤΑ προσθέτει περισσότερο τρόμο αν το αποδεχτούμε ως πραγματικό).Όλα αυτά λοιπόν,για ένα αίσθημα τρόμου,για μερικές σοκαριστικές σκηνές και σίγουρα,αρκετούς εφιάλτες!
Έχουμε όμως αναρωτηθεί,αν κοιτάξουμε λίγο γύρω μας,μήπως θα τρομάξουμε περισσότερο από την πραγματικότητα που μας περιτριγυρίζει παρά από μια απλή ταινία τρόμου;
Δεν είναι τρομακτικό το γεγονός πως έχουμε πλέον αποξενωθεί τελείως ως άνθρωποι;
Δεν είναι τρομακτικό το γεγονός πως έχουμε απωλέσει οριστικά την ανθρωπιά μας;
Δεν είναι τρομακτικό το γεγονός πως έχουμε μετατραπεί σε απόλυτες μηχανές κατανάλωσης;
Δεν είναι τρομακτικό το γεγονός πως ενώ εμείς καταναλώνουμε σαν τρελοί,άλλοι άνθρωποι ψάχνουν στα σκουπίδια για μια μπουκιά φαγητό;
Δεν είναι τρομακτικό το γεγονός πως έχουμε γαντζωθεί από τις τηλεοράσεις και έχουμε καρφωθεί στους καναπέδες περιμένοντας από άλλους να μας υποδείξουν τις ζωές μας;
Δεν είναι τρομακτικό το γεγονός πως αφήνουμε την κάθε μέρα της ζωής μας να περνάει αδιάφορα περιμένοντας μοιρολατρικά κάτι να συμβεί για να μας βγάλει από την ρουτίνα μας;
Δεν είναι τρομακτικό το γεγονός πως θεωρούμε ότι είμαστε αθάνατοι και ζούμε αναλόγως αδιαφορώντας για τον κόσμο και τις επόμενες γενιές που θα έρθουν αρκεί εμείς να περνάμε καλά;
Εντέλει,εφόσον επιδιώκουμε τον επι πληρωμεί τρόμο για ένα κομμάτι της διασκέδασής μας (και είναι απολύτως κατανοητό αυτό) γιατί ορισμένες φορές επιλέγουμε να στρέψουμε αλλού το βλέμμα μας από την άσχημη πραγματικότητα;
Δεν θέλω να παρεξηγηθώ.Δεν κριτικάρω κανέναν για τις επιλογές του,ούτε κηρύσσω σταυροφορία ενάντια στον τρόμο καθώς είναι και αυτό ένα ανθρώπινο συναίσθημα.Αυτό που απλώς θέλω να τονίσω είναι το εξής:αν αντί να συσσωρεύουμε εκούσια εκατομμύρια εκατομμυρίων γύρω από την βιομηχανία του τρόμου,δεν θα ήταν καλύτερο να τα χρησιμοποιήσουμε για να καταπολεμήσουμε καταστάσεις που είναι πολύ πιο τρομακτικές από αυτήν;Δεν θα ήταν καλύτερο να χτυπήσουμε τον φόβο στις ρίζες του αντί να τον επιδιώκουμε πλασματικά και να κρυβόμαστε από αυτόν στην πραγματικότητα;
Ελπίζω να μην έγινα μηδενιστής.Ο σκοπός μου είναι απλώς να επεξεργαστούμε κάποια πράγματα για την πραγματικότητά μας και να τα αντιμετωπίσουμε ευθέως.Άλλωστε,στις ταινίες τρόμου είμαστε απλοί θεατές,δεν μπορούμε να πολεμήσουμε τον φόβο.Ας τον πολεμήσουμε λοιπόν στην πραγματικότητα,στην οποία δεν είμαστε οι θεατές αλλά οι πρωταγωνιστές!
Καλό ξημέρωμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου