Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Υπενθύμιση #4

 Σε μια εποχή παρανοήσεων και απανθρωπιάς,σε μια εποχή ξεχασμένων αξιών,σε μια εποχή που οι άνθρωποι αναζητώντας κάτι καλύτερο πνίγονται μέσα στα σύνορα ενός δήθεν κράτους δικαίου,έρχεται μια φωνή από 17 αιώνες μακρυά.

 Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είναι ένας εκ των μεγαλυτέρων αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας.Δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά για εκείνον.Το έργο του μιλάει για τον ίδιο.Θα σταθώ σε έναν λόγο που εκφώνησε ο ίδιος από τον ναό των Αγίων Αποστόλων στην Κωνσταντινούπολη και απευθύνεται στον Ευτρόπιο.

 Ο Ευτρόπιος ήταν ένας ραδιούργος αυλικός που χάρη στην εύνοια της αυτοκράτειρας Ευδοξίας κατάφερε να γίνει πρωθυπουργός.Ασύδοτος και πολέμιος της Εκκλησίας,έφθασε στο σημείο να καταργήσει το άσυλο των ιερών ναών.Η πονηριά του όμως δεν του βγήκε σε καλό.Όντας λαομίσητος,ξεσήκωσε εναντίον του με την όλη συμπεριφορά του τις λαϊκές μάζες και τον στρατό και καθώς είχε χάσει την εύνοια του αυτοκράτορα Αρκαδίου,κυνηγήθηκε ανελέητα με κίνδυνο της ζωής του.Έτσι,για να γλυτώσει,κατέφυγε στο ιερό του ναού των Αγίων Αποστόλων.Εκεί,ο Ιωάννης Χρυσόστομος που τόσες φορές τον είχε επικρίνει για την έκλυτη ζωή του,όχι μόνο τον υπερασπίστηκε αλλά και μεσολάβησε στον αυτοκράτορα να του χαρίσει την ζωή.Τα εν λόγω αποσπάσματα από τον ''Εις Ευτρόπιον'' αποτελούν την ουσία του Ορθοδόξου πνεύματος και συνάμα ένα αιώνιο μήνυμα σε εκείνους που θεωρούν την Εκκλησία κτήμα των κομπλεξισμών τους και της ψευτοηθικής τους.

''Τούτο είναι το λαμπρότερο τρόπαιο,η περιφανέστερη νίκη.Έπιασε (η Εκκλησία) αιχμάλωτο τον εχθρό  και τον σπλαχνίζεται,τη στιγμή που όλοι τον εγκατέλειψαν έρημο.Σαν μάνα τρυφερή τον έκρυψε μέσα στα ρούχα της,μην υπολογίζοντας τον βασιλικό θυμό και την λαϊκή οργή.Τούτο είναι το στολίδι που κοσμεί την αγία τράπεζα.

''Τι στολίδι μας λες;'',διαμαρτύρεσθε.''Τον ασεβή και πλεονέκτη και άρπαγα ν'ακουμπάει στο Θυσιαστήριο;''.Μην ξεστομίζετε τέτοια λόγια,παρακαλώ,γιατί και η πόρνη ακούμπησε τα πόδια του Ιησού.Και τούτο όχι μόνο δεν ήταν έγκλημα εναντίον Του αλλά και θαύμα και ύμνος μεγάλος.Γιατί δεν έβλαψε τον καθαρό η ακάθαρτη.Απεναντίας,την ακόλαστη και μυσαρή τη μετέβαλε σε καθαρή ο άσπιλος και άμωμος.Μην μνησικακείτε,άνθρωποι μου.Είμαστε δούλοι Εκείνου που ενώ σταυρωνόταν έλεγε: <<Πατέρα,συγχώρησέ τους,δεν ξέρουν τι κάνουν>>.

 Ο βασιλιάς τον σπλαχνίστηκε.Κι ενώ προσβλήθηκε,δεν μνησικάκησε.Εσείς,που δεν πάθατε τίποτα,πώς δείξατε τέτοιο μίσος;

 Πώς,όταν λυθεί όλη αυτή η παράσταση,θα πλησιάσετε στα Ιερά Μυστήρια και θα πείτε την προσευχή,<<άφες ημίν τα οφειλήματα ημών>>,χωρίς να τον έχετε συγχωρήσει;

 Εντάξει.Αδίκησε πολύ.Δεν διαφωνώ.Μα τώρα είναι καιρός όχι δικαστηρίου αλλά ελέους.Όχι ανακρίσεως αλλά συγχωρήσεως.Όχι καταδίκης αλλά συμπαθείας.

 Όταν καταφεύγεις στην Εκκλησία,δεν καταφεύγεις σε τόπο.Γιατί η Εκκλησία δεν είναι οι τοίχοι και η σκεπή,αλλά η πίστη και ο βίος,το δόγμα και το ήθος.

 Πολλοί με κατηγορούν πως έγινα φόρτωμα στους πλουσίους.Μα αφού εκείνοι έγιναν φόρτωμα στους φτωχούς.Εγώ έγινα ενοχλητικός όχι σε όλους τους πλουσίους αλλά σε όσους αποκτούν και χρησιμοποιούν τα χρήματα με τρόπο κακό.Ακατάπαυστα διαλαλώ ότι δεν τα βάζω με τον πλούσιο αλλά με τον πλεονέκτη και τον άρπαγα.Και οι εύποροι παιδιά μου,και οι άποροι παιδιά μου.Θέλεις να με λιθοβολήσεις;Είμαι έτοιμος να χύσω το αίμα μου,μόνο και μόνο για να παρεμποδίσω την αμαρτία μου.

 Δεν είναι δυνατό τούτα τα εύφορα χώματα να δεχθούν σπέρματα και να μην βγάλουν στάχυα.Εγώ όμως είμαι αχόρταγος!Δεν θέλω να σωθούν λίγοι αλλά όλοι!Κι αν ένας μόνο χαθεί,θα χαθώ κι εγώ!''

Καλό απόγευμα!




Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2014

Η πρωτοχρονιά ενός αναρχικού

Δε ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει αλλά αυτές τις μέρες, συναντάς ανθρώπους από τα παλιά. Φίλους που έχεις να δεις χρόνια και καιρούς. Που η ζωή σας έφερε κάποτε κοντά και έπειτα σας χώρισε.
Αυτό ίσχυσε φέτος και για μένα. Περπατώντας στους δρόμους της πόλης μου, συνάντησα έναν παλιό φίλο. Ένα πρόσωπο που είχα χάσει χρόνια καθ ότι οι δρόμοι μας είχαν χωρίσει. Υποθετικά τουλάχιστον . Σε επίπεδο ιδεών. Μια και οι ιδέες χωρίζουν. Μονάχα η ζωή, η εμπειρία, το βίωμα ενώνει τις καρδιές. Οι ιδέες και οι ιδεολογίες διαιρούν. Και στο ποσοστό που ο Χριστιανισμός δεν είναι βίωμα και ζωή, αλλά ιδεολογία τότε μας διαιρεί.
Είχαμε χαθεί για χρόνια. Εκείνος παρέμεινε στο αναρχικό χώρο και εγώ εισήλθα στην εκκλησία. Όχι αντίθετοι χώροι. Πάνω κάτω ίδιους ψυχισμούς κουρνιάζουν στους κόλπους τους, αλλά αυτό αφήστε να το πούμε μια άλλη φορά.
Ανταλλάξαμε χαιρετισμό και ευχές και πιάσαμε μια σύντομη κουβέντα στα όρθια.
-Αδελφέ πως πέρασες αυτές τις μέρες, οικογενειακά;
-Εεεε σχεδόν μου λέει πάτερ.
-Που αλλάξατε τον χρόνο στο σπίτι έτσι με την οικογένεια και τους φίλους.
-Όχι πάτερ μου.
Μου είπε με δύναμη ψυχής.
-Αλλά που ;
-Στις φυλακές πάτερ, όπως κάθε χρόνο. Σύντροφοι αναρχικοί, μαζευόμαστε κάθε χρόνο έξω από τις φυλακές, τραγουδάμε, φωνάζουμε συνθήματα, βάζουμε μουσική και γενικότερα δημιουργούμε μια ωραία ατμόσφαιρα, συμπαράστασης, αλληλεγγύης, συντροφιάς και ελπίδας στους συνανθρώπους μας, που τέτοιες μέρες στερούνται το μεγαλύτερο αγαθό του ανθρώπου που είναι η ελευθερία του.
Είχα πραγματικά σαστίσει. Τα μάτια μου τον κοιτούσαν με θαυμασμό. Η καρδιά μου έχαιρε σε αυτά που άκουγε. Μια συγκίνηση και ελπίδα άνθισε μέσα μου. Ναι υπάρχουν ακόμη ευαίσθητες ψυχές. Καρδιές που αγαπούν. Που νιώθουν και μπορούν να αντιστέκονται.
Συγχρόνως ντράπηκα. Αισθάνθηκα λίγος. Μπροστά του, ένα τίποτα. Απέναντι στο Θεό υπόλογος. Στο Χριστό ανάξιος μαθητής του.
-Εσύ πάτερ που άλλαξες χρόνο;
Τι να έλεγα. Ότι ήμουν στο σπιτάκι μου. Σαν ένας καλός χριστιανοαστός. Ότι αν ήμουν πραγματικός παπάς έπρεπε να ήμουν δίπλα στους κολασμένους αυτής της γης.
Τότε αυτομάτως στην σκέψη μου ήρθαν τα λόγια του Χριστού μας « Oύ πας ο λέγων μοι Kύριε Kύριε, εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλ' ο ποιών το θέλημα του πατρός μου." Kατά Mατθαίο 7 (21).
Και μέχρι να συνέλθω έρχεται δεύτερο ράπισμα στην συνείδηση μου από τον λόγο Του Χριστού «και άλλα πρόβατα έχω, α ουκ έστιν εκ της αυλής ταύτης» Κατά Ιωάννη Κεφ. Ι΄ «16
Μέχρι που άκουσα να φωνάζει δυνατά μέσα μου ο Χριστός «εν φυλακή ήμην...» (Ματθ. 25, 36).
Και σας λέω τώρα εγώ, ποιος από τους δυο μας, είχε πραγματώσει στην ζωή του το θέλημα του Θεού; Ποιος είχε ενσαρκώσει το μήνυμα του Χριστού στην ζωή του;
Δεν με νοιάζει τι λέει και τι πιστεύει ένας αναρχικός. Εμένα σαν παπά με δίδαξε, με έλεγξε όχι με τις ιδέες του, αλλά με το βίωμα του. Με την ζωή και πράξη του.
Την ώρα που τα εκατομμύρια των αστικοχριστιανών στην ορθόδοξη Ελλάδα, έτρωγαν την γεμιστή γαλοπούλα τους, την ώρα που οι χοροί και τα γλέντια καλά κρατούσαν μια χούφτα ανθρώπων που τους φωνάζουν «αλήτες» σε κάθε πόλη της Ελλάδος, παρέμειναν μέσα στο κρύο έξω από τις φυλακές, για να γιορτάσουν την αλλαγή του χρόνου με τα φυλακισμένα αδέλφια μας, τους συνανθρώπους μας, εκείνους για τους οποίους ο Χριστός είπε «ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθετε πρός με….».
Τότε για ακόμη μια φορά ήχησαν μέσα μου τα λόγια του Γέροντος Κορνηλίου «παιδί μου έρχονται κάποιες πόρνες στην εξομολόγηση που θέλω να πέσω στα πόδια τους και ευλαβικά να ασπαστώ τα ευλογημένα χέρια τους…..».
π. Λίβυος
 

Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

Μια μικρή εξομολόγηση...

 Σε λίγες ώρες,το 2013 θα περάσει στην Ιστορία.Συνηθίζουμε αυτές τις μέρες να κάνουμε έναν γενικότερο απολογισμό.Σε ιδιωτικό και σε δημόσιο επίπεδο και είναι πάντα καλό να είμαστε ειλικρινής.

Για το δημόσιο επίπεδο,δεν ξέρω τι να πρωτογράψω.Νομίζω πως υπάρχουν πολύ καλύτερες αναφορές από φίλους blogger από αυτές που θα μπορούσα να γράψω εγώ οπότε θα σταθώ για λίγο στο ιδιωτικό.

Κάτι τέτοιες μέρες,όταν σημειώνονται αλλαγές,με πιάνει ένα πνεύμα απολογισμού.Ένα πνεύμα εξομολόγησης.Πάντα το είχα αυτό.Μου αρέσει να διηγούμαι πράγματα στους ανθρώπους,έστω και αν πολλές φορές διστάζω.Λες και έχω να πω κάτι σημαντικό.Μα μου αρέσει να είμαι ειλικρινής.Να λέω αυτό που νιώθω,αυτό που βγαίνει από την καρδιά μου.

Δεν ξέρω τι χρονιά ήταν το 2013.Θα μπορούσα να βάλω πολλά κοσμητικά επίθετα μα δεν γνωρίζω ποιο θα την καλύψει πλήρως.Ίσως το ''πολύπλοκη'' αλλά και πάλι με δισταγμό.Είχε τα πάνω,είχε και τα κάτω.Όπως η ζωή.Είχε απώλειες,νομίζω περισσότερες από τα κέρδη αλλά δεν κάνουμε και ''ταμείο''.

Ένα κέρδος είναι αυτή εδώ η προσπάθεια που ξεκίνησε πριν από μερικούς μήνες.Σκοπός δεν είναι να περιγράφω τις σκέψεις μου και απλώς να υπάρχουν χειροκροτητές.Κάτι τέτοιο θα ήταν φοβερά εγωκεντρικό.Πίστευα και πιστεύω στην ελπίδα και στο όραμα και αυτά με οδήγησαν να ξεκινήσω.Ήθελα αυτό το μικρό blog να μπορεί να δίνει μια μικρή ακτίνα φωτός στα καθημερινά μας σκοτάδια.Όχι να αποπροσανατολίζει ή να κάνει τους ανθρώπους να ξεχνιούνται,απλώς να τους υπενθυμίζει πως όταν όλα γύρω μας καταρρέουν,η ανθρωπιά που πηγάζει από την καρδιά μας παραμένει μια αξία θεμελιώδης,έστω και αν την ξεχνάμε.Αυτό θέλω.Αυτό πιστεύω.Δεν ξέρω αν το πέτυχα.Ίσως όχι.Θέλω να προσπαθήσω περισσότερο.Όχι γιατί θεωρώ τον εαυτό μου κανέναν φοβερό τύπο που αξίζει τρομερά να τον διαβάζουν οι άλλοι αλλά...

Αλλά θέλω να βλέπω τους άλλους να χαμογελάνε,έστω και στα δύσκολα.Να ελπίζουν σε αυτό που πολλές φορές λέμε παράλογο.Να παλεύουν για πράγματα θαυμαστά στις καρδιές των ανθρώπων και διατηρούν και την καρδιά τους καθαρή.Θέλω να βλέπω τους ανθρώπους αλληλέγγυους,να στέκονται δίπλα ο ένας στον άλλο.Μόνο τότε η ζωή έχει νόημα.Μόνο τότε η Ιστορία έχει αξία.Ίσως όλα αυτά να είναι ένας παράλογος κόσμος ενός αιθεροβάμωνος ανθρώπου.Δεν το αρνούμαι μα δεν αρνούμαι και πως πιστεύω αυτά που λέω και τα γράφω από την καρδιά μου.

Όπως και να έχει,είμαστε ακόμη ζωντανοί όπως λέει το τραγούδι.Μακάρι το 2014 να σας φέρει ό,τι αγαπάτε και να σας έχει κοντά σε αυτούς που αγαπάτε.Να σας φέρει κατανόηση για να θυμάστε ότι πολλές φορές οι άνθρωποι κάνουν λάθη και δεν είναι τέλειοι.Να σας φέρει δύναμη στις δοκιμασίες και πάνω απ'όλα,πίστη στα όνειρά σας και φως στην ψυχή σας.Δεν ξέρω αν φτάνουν οι ευχές,εύχομαι να φτάνει η ελάχιστη αγάπη μου.

Να έχετε μια ευλογημένη χρονιά γεμάτη αγάπη,κατανόηση και ανθρωπιά ώστε να πολεμήσουμε όλοι μαζί το σκοτάδι με το φως στην καρδιά και την ψυχή μας.

Καλή χρονιά!


Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Βιβλιοθήκη Ελληνοαμερικανικής Ένωσης

Τοποθεσία:Μασσαλίας 22,Κολωνάκι

Πρόσβαση:500 μέτρα από την στάση μετρό Πανεπιστήμιο/Ακαδημία.

Ηλεκτρονικός κατάλογος

Facebook γκρουπ

Γενικές πληροφορίες


 Η βιβλιοθήκη της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης ή Αμερικάνικη Βιβλιοθήκη όπως αναφέρεται αποτελούσε κομμάτι της ίδιας της ένωσης μέχρι και το 2011 που παραχωρήθηκε στο Hellenic American College(περισσότερα για την ιστορία της θα βρείτε στον σύνδεσμο για τις γενικές πληροφορίες).Στεγάζεται στο κτίριο της οδού Μασσαλίας,κοντά σε κεντρικά σημεία του Κολωνακίου και χρησιμοποιείται κυρίως από τους σπουδαστές του κολλεγίου.


 Λόγω της κεντρικής της τοποθεσίας,δεν υπάρχουν λεωφορεία ή τρόλεϊ από το
Σύνταγμα.Γι'αυτό,παρέθεσα έναν χάρτη από την στάση μετρό Πανεπιστήμιο που απέχει 500 μέτρα από την βιβλιοθήκη.Είναι κάπως ανηφορικό το σημείο,γι'αυτό αν κουράζεστε πολύ εύκολα,οπλιστείτε με υπομονή για 7 λεπτά.Περνώντας την είσοδο,θα βρεθείτε στη ρεσεψιόν,θα σας καλημερίσει(ή καλησπερίσει,αναλόγως)ο υπεύθυνος υποδοχής και αφού γίνουν οι απαραίτητες ερωταπαντήσεις,θα ανεβείτε στον 4ο όροφο(με το ασανσέρ φυσικά!) και σμπρώχνοντας την πόρτα,θα αντικρύσετε μια καλά οργανωμένη βιβλιοθήκη με ήρεμη και ζεστή ατμόσφαιρα.

 Όπως καταλαβαίνετε και από την ονομασία,η βιβλιοθήκη έχει έναν ιδιαίτερο χρωματισμό.Η πληθώρα των βιβλίων αφορά την ιστορία,την πολιτική και την κουλτούρα των Ηνωμένων Πολιτειών χωρίς αυτό να την καθιστά μονοθεματική.Δεν υπάρχουν πολλά βιβλία μεγάλης παλαιότητας,υπάρχουν όμως βιβλία σπάνια που μου έχει τύχει να μην βρίσκω σε άλλη βιβλιοθήκη και να τα εντοπίζω εκεί.Θετικό είναι και το γεγονός πως δίνονται από τους εκδοτικούς οίκους ολοκαίνουργια βιβλία που πολλές φορές είναι δύσκολο ακόμη και να τα βρεις στο εμπόριο.

 Όπως προείπα,η βιβλιοθήκη διαθέτει ευγενικό και εξυπηρετικό προσωπικό και μια ζεστή και προσιτή ατμόσφαιρα μιας και χρησιμοποιείτε από (κυρίως μα όχι μόνο) νεανικό κοινό.Δεν διαθέτει μεγάλο αριθμό βιβλίων,αυτό όμως δεν έχει και μεγάλη σημασία καθώς μπορείτε να βρείτε αριστουργήματα της λογοτεχνίας,ιστορικοπολιτικά δοκίμια και νέες κυκλοφορίες.Παράλληλα,η ''Αμερικανική Γωνιά'',η συλλογή βιβλίων που αφορά εξ ολοκλήρου τις Ηνωμένες Πολιτείες,είναι σαν ένα μικρό ταξίδι στο ιστορικό παρελθόν ή την πολύπλοκη καθημερινότητα των ανθρώπων στην μακρινή μας Αμερική.Αν θέλετε δε να κάνετε την έρευνά σας ή απλώς ενδιαφέρεστε για την άλλη μεριά του Ατλαντικού(στην οποία δεσπόζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες)βρήκατε ό,τι ακριβώς χρειάζεστε!

 Οι κανόνες και έδω όπως σε όλες τις βιβλιοθήκες,είναι ίδιοι.Ταυτότητα και λογαριασμός ΔΕΚΟ για εγγραφή,κάνουμε χρήση του δικαιώματος ανανέωσης εφόσον δεν θέλουμε να καθυστερήσουμε τα βιβλία που δανειστήκαμε,ενημερωνόμαστε από το γκρουπ στο Facebook για τις πολύ όμορφες δραστηριότητες που πραγματοποιεί η Ένωση ανά καιρούς και πριν πάρουμε τους δρόμους για να αγοράσουμε το βιβλίο που εδώ και καιρό κυνηγάμε,ρίχνουμε μια ματιά στην βιβλιοθήκη της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης στο εύκολα προσβάσιμο σημείο που βρίσκεται.Το μόνο σίγουρο είναι πως θα βγούμε κερδισμένοι!

Καλό μεσημέρι!

Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Δημοτική βιβλιοθήκη της Αθήνας

Τοποθεσία:Δομοκού 2,Σταθμός Λαρίσης

Πρόσβαση(από Σύνταγμα):Στάση μετρό Σταθμός Λαρίσης(γραμμή 2)-Στάση Δομοκού Τρόλεϊ 1(ΜΟΣΧΑΤΟ-ΤΖΙΤΖΙΦΙΕΣ-ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ)

Ηλεκτρονικός κατάλογος

Facebook γκρουπ

Γενικές πληροφορίες

 Όπως μπορείτε να δείτε και εσείς στις γενικές πληροφορίες,η ιστορία της Δημοτικής Βιβλιοθήκης της Αθήνας είναι ταυτισμένη με την νεότερη Ιστορία της πόλης.Ιδρυθείσα το 1835,μετράει σχεδόν δύο ολόκληρους αιώνες ζωής.Διαθέτει έναν τεράστιο αριθμό βιβλίων (55.000) και μια εξίσου τεράστια σε μέγεθος και ιστορική σημασία συλλογή εφημερίδων που την καθιστά κεντρικό πολιτιστικό και ιστορικό κόμβο(στον οποίο έχουν δικαίωμα πρόσβασης και χρήσης όλοι οι κάτοικοι της Αττικής).

 Ομολογουμένως,η περιοχή στην οποία βρίσκεται δεν φημίζεται για την ασφάλειά της,όμως το μόνο πράγμα που μπόρεσα να εντοπίσω εγώ ως απειλή ήταν το διαβολικά στενό πεζοδρόμιο στην είσοδο της βιβλιοθήκης!!Μετά τα μαρμάρινα σκαλοπάτια,την προτομή του Άγγελου Σικελιανού και αφού σμπρώξετε την ξύλινη πόρτα(και δεν τρόμαξετε από τον κρότο του κλεισίματος!!),θα πατήσετε το ξύλινο πάτωμα της βιβλιοθήκης καθώς θα προχωρήσετε στην υποδοχή για να σημειώσετε τα στοιχεία σας και να αφήσετε τα προσωπικά σας αντικείμενα(κανόνες απαράβατοι!).Στα αριστερά της εισόδου,βρίσκονται οι αίθουσες ανάγνωσης και δραστηριοτήτων,ο υπολογιστής για τον ηλεκτρονικό κατάλογο και το δανειστικό τμήμα με τα βιβλιοστάσια ενώ στα δεξιά η συλλογή των εφημερίδων με την αντίστοιχη αίθουσα ανάγνωσης.Έτσι,αρχίζει το ταξίδι!

 Οφείλω όμως να είμαι ειλικρινής.Για μένα,η ατμόσφαιρα χρήζει βελτίωσης.Η βιβλιοθήκη είναι κάπως άχρωμη και υποτονική δίνοντας σου ώρες ώρες την εντύπωση ψυχρής δημόσιας υπηρεσίας.Παράλληλα,οι χρήστες δεν έχουν πρόσβαση στα βιβλιοστάσια,γεγονός που ενισχύει κάπως αυτή την ψυχρότητα.Μην αφεθείτε όμως σε αυτά.Οι υπάλληλοι της βιβλιοθήκης είναι ευγενέστατοι και πολύ εξυπηρετικοί και η ίδια η βιβλιοθήκη έχει πολύ μεγάλη ενεργητικότητα.

 Μιλάμε άλλωστε για ένα κέντρο πολιτισμού και αυτό τον ρόλο έχει κυριολεκτικά ασπαστεί η ΔΒΑ.Οι δραστηριότητες που γίνονται συχνά στοχεύουν σε ενήλικο και παιδικό κοινό με μια πολύ μεγάλη γκάμα από δωρεάν μαθήματα αστρονομίας μέχρι και διαγωνισμό μικροταινιών.Ο τεράστιος αριθμός βιβλίων απλώνει σε όλα τα ενδιαφέροντα τα ''πλοκάμια'' του ενώ υπάρχουν και βιβλία μεγάλης παλαιότητας (που δεν δανείζονται φυσικά αλλά μπορείτε να τα μελετήσετε εκεί).Αυτό που τράβηξε την δική μου προσοχή ήταν ο μεγάλος αριθμός βιβλίων που αφορά την ιστορία και την εξέλιξη της Αθήνας,είναι απίστευτα πολλά αυτά που δεν ξέρουμε για την πόλη μας.Επίσης,μην ξεχάσετε να ρίξετε και μια ματιά στο αρχείο εφημερίδων.Πρόκειται κυριολεκτικά για ένα θησαυρό που μπορείτε να έχετε στα χέρια σας είτε είστε ερευνητές είτε όχι.Παράλληλα,το γκρουπ της ΔΒΑ στο Facebook είναι εξαιρετικά ενεργό με τακτικές ενημερώσεις και αναρτήσεις γύρω από την ''ζωή'' της βιβλιοθήκης.

 Να θυμάστε να προσκομίσετε ταυτότητα και λογαριασμό ΔΕΚΟ για την εγγραφή σας,να έχετε σημειώσει από πριν τον κωδικό του βιβλίου που αναζητείτε λόγω του απαγορευτικού στα βιβλιοστάσια και να μην καθυστερείτε τα βιβλία(μπορείτε άλλωστε να κάνετε χρήση του δικαιώματος ανανέωσης).Σε γενικές γραμμές,να έχετε κατά νου τον χρυσό κανόνα των απανταχού βιβλιόφιλων που έχει πλήρη εφαρμογή όσον αφορά την Δημοτική Βιβλιοθήκη της Αθήνας:μην κρίνεις ποτέ ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του γιατί ποτέ δεν ξέρεις που μπορεί να σε ταξιδέψει το εσωτερικό του!

Καλό μεσημέρι!